偶得亭中趣書(shū)典 <p class="ql-block">《晚得亭中趣》</p><p class="ql-block">晚來(lái)亭上坐,得趣意何深。</p><p class="ql-block">鳥(niǎo)語(yǔ)林間靜,花香竹外侵。</p><p class="ql-block">閑云依遠(yuǎn)岫,落日映空岑。</p><p class="ql-block">對(duì)此幽棲處,悠然忘我心。</p> <p class="ql-block">《春夜亭思》</p><p class="ql-block"> 雨霽云收夜氣清,孤亭寂寂月華明。</p><p class="ql-block">殘紅委地香猶散,宿露沾衣冷未驚。</p><p class="ql-block">往事紛紜心上涌,前程浩渺眼中橫。</p><p class="ql-block">一襟幽緒憑誰(shuí)訴,獨(dú)對(duì)春水意難平。 </p> <p class="ql-block">《院亭春趣》</p><p class="ql-block"> 曉霞輕染舊亭臺(tái),花木扶疏四面栽。</p><p class="ql-block">蝶戲桃枝香繞案,鶯啼柳線(xiàn)影侵階。</p><p class="ql-block">硯池漾起春波綠,素紙鋪開(kāi)錦色來(lái)。</p><p class="ql-block">最是此間幽趣足,何妨長(zhǎng)作故園呆。</p> <p class="ql-block">《院中亭趣》</p><p class="ql-block"> 霞染朱欄映碧苔,閑亭寂寂待風(fēng)來(lái)。</p><p class="ql-block">墨香漫卷案頭事,倦意輕消檐角槐。</p><p class="ql-block">竹影搖時(shí)心自適,蟬聲歇處句初裁。</p><p class="ql-block">常于此處尋清趣,恍若歸鄉(xiāng)筑小齋。</p>