日韩精品中文字幕一区二区三区,国产免费一区二区三区在线观看,中文字幕一区二区三区,一区二区三区四区免费视频,国产免费一区二区三区免费视频,亚洲爆乳无码一区二区三区,成人精品视频一区二区三区,亚洲精品动漫免费二区,被几个领导玩弄一晚上

寒冬.煙火歲月

<p class="ql-block">起風(fēng)了,好像又要降溫了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">暮秋時(shí)節(jié),離冬天不遠(yuǎn)了,怕冬之寒意,寧愿一直是這寧?kù)o的秋日。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天色陰沉,想懶懶地蜷縮著,什么也不做。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">桂花開了,又謝了,滿城的桂花香也漸漸消散于空氣中,誰(shuí)還能記起花開時(shí)的熱烈。</p><p class="ql-block">有時(shí)候出門,看見滿地落葉,楓葉又將紅了,銀杏又將黃了,一年又一年……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">心中念念不忘的粉黛亂子草,估計(jì)也早已枯敗,來(lái)不及去欣賞也罷了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">偶爾讀讀小禪的文字,她的文字是常常更新的,古都西安,滿城秋色,有魏碑的凝重,又是充滿煙火氣里,小禪在那座城市里做她的夢(mèng),寫作、臨帖、畫畫、插花、養(yǎng)貓、發(fā)呆、做一桌子的美食……</p><p class="ql-block">《風(fēng)物人間》久已不讀,秋日里,讀讀也是不錯(cuò)的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">10.28</p> <p class="ql-block">午后,遠(yuǎn)足。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">駕車去鄉(xiāng)下,隨處可見的是金黃的稻谷,美得讓人心醉,車猶如在畫中行駛。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋天的風(fēng)拂過(guò)田野,狗尾巴草、蘆葦在風(fēng)中搖曳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">各家的房前屋后,有小池塘、菜園,偶爾還能見到幾棵柿子樹。鄉(xiāng)下的籬笆旁,小院里,常常坐著幾位曬太陽(yáng)的老人,旁邊還蹲著小狗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">江南的秋天,斑斕又蕭索,秋意是濃淡相宜的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還不是太冷,藍(lán)天白云下,是廣袤的農(nóng)田、紅瓦白墻的江南風(fēng)格房屋,靜默如畫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">坐在車上,看秋色,暈著車。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">本是漫無(wú)目的地尋找風(fēng)景,終究沒尋到一個(gè)絕佳的景致。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">車至亭林,導(dǎo)航發(fā)現(xiàn)亭林有一個(gè)古松園,六百多年的古松,倒想去看看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">亭林真是小鎮(zhèn),像老家的鄉(xiāng)下,都是一些小店鋪,人也不多,略顯冷清。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">古松園真是一座別致的小園,江南風(fēng)格的亭臺(tái)樓閣,假山奇石,圍墻上爬滿了藤蔓。園中一棵羅漢松,為元代文學(xué)家、書法家楊維楨所種,距今已六百多年。古松歷經(jīng)幾百年風(fēng)雨,一則已枯干,猶如刀削斧劈,虬枝橫逸,樹皮溝壑縱橫,像歷經(jīng)滄桑的老人,見證著歲月的變遷。歲已不復(fù),當(dāng)年的氣息仍在。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">園中清幽,游人甚少,太湖石堆疊而成的假山,苔蘚、藤蔓叢生。秋天的墻頭,爬山虎葉紅如火,春天的熱烈與秋天的寂寞,只有它知道。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">半日,雖無(wú)所獲,亦呼吸了田野里的風(fēng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋日有遠(yuǎn)意,如此便好!</p><p class="ql-block">11.2</p><p class="ql-block">?</p> <p class="ql-block">秋日里,日日與筆墨糾纏,難得讀書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">墨碟,尚留少許濃墨,卻沒有了再寫之意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這日子,快得真是驚心,一睜一閉之間,卻無(wú)收獲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">只好看書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">去年收集的銀杏葉還在,夾在書中作書箋,焦枯,已無(wú)金黃之色。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">書里山水,明媚、清朗,瞬間有了遠(yuǎn)意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">多想作遠(yuǎn)行客,看那些山,山依然是山;看那些水,水依然是水,這就夠了。</p><p class="ql-block">11.2</p> <p class="ql-block">晨起寫作品,不太滿意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">風(fēng)大,好像又降溫了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">中午辣椒炒雞塊,煙氣繚繞,一屋子的辣味。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有一回,很少見到的鄰居說(shuō):“你每次燒菜都好香呀?!?lt;/p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“是嗎?湖南人喜歡吃辣椒,放了辣椒自然就香了。”我笑了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我是湖南人里最不能吃辣的,也是湖南人里最不會(huì)煮菜的,真是難得有人夸。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想起小禪的文字,筆墨里全是味蕾的刺激,全是家常,煙火氣,溫暖而妥貼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天下的家,最溫暖的應(yīng)該是煙火氣了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">煙火氣,又遠(yuǎn)又近。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每次煮完菜,廚房里收拾得好像沒有燒火做飯的痕跡,只是喜歡那種簡(jiǎn)潔,什么也沒有。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">對(duì)于一日三餐,始終是疏離的,不遠(yuǎn)不近,大概也是因?yàn)槔淝鍛T了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋將近,而我以為,秋天才剛剛開始。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這幾日,路上落葉漸多,紅的,黃的,被風(fēng)吹得到處都是。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋天是散淡的,像憂郁的散文詩(shī),秋風(fēng)是詩(shī),落葉是詩(shī),藍(lán)天白云亦是詩(shī)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這種極淡的味道,像鋼琴曲,緩緩流淌的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">最愛聽《秋日私語(yǔ)》,百聽不厭,每年秋天都聽,雨天聽,陰天聽,晴天聽。還有《雨的印記》,下雨天聽,意境更美,雨意彌漫,好像不是在人間。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">素來(lái)怕冷,一到秋冬,只想蜷縮起來(lái),找一個(gè)樹洞,冬眠至春暖花開。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后,不想寫字了,就這么躺著,看看書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">時(shí)日不早了,外面,總不至于太冷吧。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11.4</p> <p class="ql-block">夜晚是適合讀書的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">可讀起來(lái)老犯困,才翻幾頁(yè),眼睛已睜不開了,不想太早睡,只得棄了書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">書中夾著銀杏葉書箋,去年的銀杏葉,用小楷毛筆書著“認(rèn)真”、“慢生活”、“留得枯荷聽雨聲”……秋天是一段最閑靜的光陰,可是,它也要遠(yuǎn)去了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">手機(jī)卡了,刪相冊(cè),發(fā)現(xiàn)還有幾張小貓的照片,小貓翻著肚皮,在床上打滾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是鄰居家的小貓,鄰居已搬走很久了,他們?cè)诘臅r(shí)候,小貓常常來(lái)竄門。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">沒有見過(guò)那么漂亮可愛的小白貓。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幼時(shí)家里養(yǎng)過(guò)貓,都是那種灰色的,專用來(lái)捕鼠的小貓。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">小貓神秘,常常不見蹤影,只有冬天的時(shí)候,小貓會(huì)蹲在火爐邊取暖,喉嚨里發(fā)出咕嚕嚕的聲音。有時(shí)候老媽在織毛衣,或者在縫紉機(jī)上飛針走線,小貓抓著毛線球玩著,自?shī)首詷贰?lt;/p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">小貓常常消失,甚至再也不回來(lái)了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">老鼠又多了,半夜里還能聽到“吱吱吱”啃門啃糧倉(cāng)的聲音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">好時(shí)光便是那些日常,有一天也會(huì)消失不見。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">鄰居大男孩善烹飪,他常常在廚房里煮著大餐,香氣四溢。人又客氣,又熱心,這樣的年輕人還真不常見。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今,倒是冷清了許多。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">倒是喜歡這種冷清,孤寂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“幽人獨(dú)往來(lái),縹緲孤鴻影?!?lt;/p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">高樓上似乎更是與世隔絕的,連草木也遠(yuǎn)了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">以往種花草,與草木相伴,花開見喜,亦清寂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今與古箏書籍宣紙素墨毛筆相伴,仍清寂,是安靜又匆匆的光陰。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">昨夜騎車回家,抬頭,清冷的月色瀉了一地,月將圓,亦將缺。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">筆底枯竭,好像有一大段文字想寫的,只是,淡淡的,什么也沒有了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">就像這月色。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11.6</p> <p class="ql-block">立冬之后,還是秋天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)光總是明艷的,明晃晃的,卻又無(wú)比溫潤(rùn)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋天的寂靜,是說(shuō)給落葉聽的,走在路上,都是落葉,一片又一片。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">楓葉紅、銀杏黃,絢爛得不像樣子。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想起去年曾拾了一大把銀杏葉,夾在書中作書簽,仿佛又有了另一種生命。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天,藍(lán)而深邃,連白云也沒有了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">賣小白菜的老奶奶,每次經(jīng)過(guò),看到那些新鮮嫩綠的菜,總以為是春天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">可明明已經(jīng)是秋天,略顯荒涼的秋天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">喜歡秋天里蕭索的景象,草稀葉落,靜到骨子里,又荒涼到骨子里。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">真是什么也沒有。</p><p class="ql-block">11.8</p> <p class="ql-block">晨,聞嗩吶聲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">心中一驚。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午,再聞嗩吶聲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">又是一驚。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有人還在,有的人卻遠(yuǎn)去了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想起了外婆。那一年,外婆坐在長(zhǎng)椅上,笑瞇瞇的,笑成了一朵花。我拿剪刀幫外婆剪頭發(fā),雪白的頭發(fā),一種難以言說(shuō)的滄桑之美,那是歲月的贈(zèng)予。外婆就那樣坐著,慈祥而溫柔,任憑我把她的頭發(fā)剪成何種模樣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">黃昏時(shí),外婆在樓底下趕鴨子回家,一院子的嘎嘎聲,鴨子進(jìn)窩后,月亮上來(lái)了,明晃晃的,月亮下有外婆的影子,好似一尊雕像。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">外婆的離開是在冬天,無(wú)聲無(wú)息的,躺著,慢慢地不能進(jìn)食喝水,身體漸漸冰涼下去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生命之于人,從初生到離去,仿佛是一個(gè)圓,從無(wú)到有,再?gòu)挠械綗o(wú),只是回到起點(diǎn)而已。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還是覺得有點(diǎn)悲哀。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">讀書的時(shí)候,學(xué)校建在隴中的高坡上,一年四季,總能聽到嗩吶聲,有時(shí)會(huì)在半夜里傳來(lái),有人到來(lái),有人離去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這日子,也一樣叫人心驚。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋去了,冬來(lái)了……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11.9</p> <p class="ql-block">午后,寫了一會(huì)字,肚子痛,一躺便躺到了黃昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">氣溫驟降,已是初冬的模樣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天色陰沉,灰暗,心情也是陰郁的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">暮色濃,暮色中,有走街串巷的聲音傳來(lái)了,“高價(jià)回收舊手機(jī)、舊電腦……”以往在老舊小區(qū),常常能聽到,這里聽到,倒是難得。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孩童們?cè)跇堑紫骆覒颉?lt;/p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">以為會(huì)下雨,卻不見雨的影子。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬天了,真是冷了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">夜,浮躁、焦慮、心慌。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">好時(shí)光太短了,僅僅是半天,半天又渾渾噩噩地過(guò)去了。</p><p class="ql-block">11.13</p> <p class="ql-block">昨夜讀小禪散文,困,忽而睡著。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">睡至半夜,頭痛醒來(lái),云端隱隱有月華如水。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">腹瀉兩日,什么好吃的也不能吃,辣椒更是不敢碰了,清清淡淡,倒也好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">練琴習(xí)字,小半日又過(guò)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">靜下來(lái),又讀小禪的散文,她的散文真是好,萬(wàn)水千山走遍,每一篇都有別樣的風(fēng)情,仿佛跟著她游歷了一番。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">好多地方亦是不曾到過(guò)的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">唯蘇州、杭州、烏鎮(zhèn)是去過(guò)的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">記得烏鎮(zhèn)遇雨,打著傘走在窄窄的雨巷,然后走到了茅盾故居,游人如織,青石板上有清脆的足音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">烏鎮(zhèn)的水真是柔媚,烏篷船外,是遠(yuǎn)遠(yuǎn)的高高低低的屋宇。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">在烏鎮(zhèn)買過(guò)一塊極具民族風(fēng)情的圍巾,只圍過(guò)一次,圍著的時(shí)候,想起撒哈拉沙漠里的三毛。不太喜歡那種顏色,后用來(lái)遮擋電子琴的灰塵,太陳舊,也扔掉了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">書中游歷,到底還是太膚淺了。</p><p class="ql-block">11.14</p> <p class="ql-block">雨落成詩(shī)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬天里的第一場(chǎng)雨,來(lái)得剛剛好,細(xì)雨夢(mèng)回,雨落江南。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">出門做核酸,撐著傘,任雨斜斜地飄落下來(lái),一身雨意,詩(shī)意又凄清。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">落葉成冢,紛紛揚(yáng)揚(yáng)落了一地,雨中的落葉,以一種絕佳的姿勢(shì),奔赴歸期,凄艷、華美、冷清又孤獨(dú)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每一片落葉有每一片的姿態(tài),靜靜地,帶幾滴淚珠兒,似美人遲暮,誰(shuí)能憶起它們傲立枝頭的芳華。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">絢爛之極是平淡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨中的樹、房子、行人,亦是朦朦的,沾了詩(shī)情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蕭條庭院,斜風(fēng)細(xì)雨,這樣的景致,仿佛江南才有,江南的雨既柔媚,又細(xì)膩,是滲透在骨子里的溫柔情懷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山茶花要開了,雨中的山茶花,飽脹著花骨朵兒,馬上要炸裂了似的。記得天晴的時(shí)候,一位老太太,坐在輪椅上,沐浴著秋天的陽(yáng)光,手里捧著幾朵山茶花苞兒,一臉的喜氣,又溫柔,又慈祥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨天,一個(gè)人靜坐在屋子里,聽風(fēng)雨琳瑯,雨意滿懷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">書卷里亦泛著潮氣,小禪在姑蘇聽雨,“隔著窗聽雨,像在聽宋詞一樣”,“江南的雨是溫潤(rùn)無(wú)骨的,一進(jìn)江南,便被一種氣息籠罩了,也可以說(shuō),被一種氣象罩住了”,“來(lái)江南多次,每次的雨都是細(xì)細(xì)的、潤(rùn)潤(rùn)的,生怕驚動(dòng)了什么似的,而江南、蘇州的雨又為最,最軟、最濕、最粉、最讓人心心念念”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">買了小禪的很多書,最喜歡在雨天讀,雨天看書,又最為詩(shī)情畫意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">高樓聽雨,薄霧輕籠,仿佛有一屋子的天光云影。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨中,偶爾傳來(lái)一兩聲鳥雀的鳴聲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一層冬雨一層寒,火爐里的時(shí)光來(lái)了……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11.17</p> <p class="ql-block">以為會(huì)停水,能裝水的都裝滿了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">水沒有停。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午前,陽(yáng)光明媚;午后,天陰沉下來(lái)了。還是秋天的味道,落葉飄零。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">獨(dú)愛秋天的銀杏葉,每一次看到銀杏葉,都想拾一大把回來(lái),寫上幾個(gè)字,蓋上章,仿佛留住了秋天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋天就是應(yīng)該去看落葉,踩著沙沙的落葉,都是大自然的聲音,安靜、治愈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">老家的山林里,常常鋪滿了松針,一層層,像金黃的柔軟的毯子。松針亦是特別好的柴火,炊煙裊裊里,都是松針的氣味。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋色斑斕,山林里的秋色才最迷人。無(wú)人涉足的山林,聞秋色,聽秋聲,賞落葉,萬(wàn)籟俱寂,“明月松間照,清泉石上流?!贝酥芯爸拢耢o而美好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">時(shí)已初冬,小雪已至,這天氣陰晴不定,或許一場(chǎng)初冬的小雨后,天倏忽就冷了。</p><p class="ql-block">11.23</p> <p class="ql-block">1</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后,天然陰沉,越發(fā)冷了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">練琴練到手酸,只得停下來(lái),欲寫字,卻遲遲不想動(dòng)筆。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">整個(gè)人懶了下來(lái)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬意濃,冷得縮到了被窩里,看書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬之于人,更多的是寒意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">歲寒,一年又將近,那些重重疊疊的影子,吞噬性地包圍過(guò)來(lái)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">搬來(lái)此處,已將近一年。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每停留一處,再回首,恍若隔世。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">聽音樂,悲意起。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">2</p><p class="ql-block">夜靜,開了一盞小燈看書,枕書而眠,是多年來(lái)的習(xí)慣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">初冬的夜,安靜,幾乎是沒有任何聲息的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有時(shí)聽見犬吠聲,以為是在鄉(xiāng)下。這里原本是鄉(xiāng)下,有一大片農(nóng)田,還有樟樹林。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">記得初到上海之時(shí),黃昏之時(shí),總喜歡一個(gè)人去后院的田野上走走,看新種的青菜、茄子、辣椒、黃瓜……一位老奶奶家的院里有滿藤的葡萄架,老奶奶笑瞇瞇的,有時(shí)會(huì)給我一些青椒。清明時(shí)候,還送我一些青團(tuán)。后來(lái),老人走不動(dòng)了,架著助步器在我門前走過(guò),再后來(lái),聽說(shuō)老人已不在了,老人膝下無(wú)子女,見人總是笑瞇瞇的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">那時(shí)的后院有大柳樹,有菜園,還有一片樹林,每天清晨,總是被鳥聲叫醒的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春天,后院的田野,油菜花、薺菜花開得到處都是。而我,總是帶著一本書,去田野里消磨一整個(gè)下午。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今,那些房子拆了,田野也圍起來(lái)了,一片荒蕪,長(zhǎng)滿了野草。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">住在那里的老人如今已搬遷到現(xiàn)在的這個(gè)小區(qū),算是他們的拆遷房,有時(shí)候,還能看到一兩張熟悉的面孔,都是老態(tài)龍鐘的老人了,還好,都健在。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這一片荒蕪的田野建成了高樓,春天里,仍然能聽到四下里的蛙聲,還有聲勢(shì)浩大的蟲鳴聲,聽得心中一片悵然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋冬靜寂,幾乎是無(wú)聲的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還好,可以看書習(xí)字練琴,消磨這時(shí)光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生命的長(zhǎng)度無(wú)法延長(zhǎng),只好拓寬這生命的深度了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11.27</p> <p class="ql-block">半夜里,頭痛著醒來(lái)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">只聽見風(fēng)聲,這呼呼的風(fēng)聲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬天終于來(lái)臨了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">怕冷,更怕寒冬,而冬天,又最令人沉靜,寂寂的,沒有人間煙火氣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">喜聽雨聲,這雨雖是惱人,可又最喜歡雨天,它帶著冷清又憂郁的氣質(zhì),詩(shī)一般的,一到雨天,仿佛都生活在唐詩(shī)宋詞里。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">連煩惱也添了詩(shī)意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">晨間出門,打著傘走在雨中,凄風(fēng)冷雨,寂寥得像悠長(zhǎng)的小詩(shī)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山茶花開了,又被雨打風(fēng)吹落,一片殘紅,嬌嫩粉艷,想拾幾片花瓣過(guò)來(lái),亦是不能。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">銀杏葉也快掉光了,雨中的葉片,無(wú)法拾回家,本想多撿一些葉子回來(lái),錯(cuò)過(guò)了最佳的時(shí)光,只能等來(lái)年了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想起了古華園的紅楓,每年秋天,必定留連數(shù)次,哪怕是雨天,亦喜歡打著傘從園中走過(guò),只因喜歡那斑斕的秋色。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今卻不能常去了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還有逸出墻外的蠟梅,雨中經(jīng)過(guò),總能聞到一陣幽香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨中游園,只是奢侈的想法罷了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">半夜里的風(fēng)聲,肆虐著,一夜之間,冬天真正地來(lái)臨了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨天聽雨,晴時(shí)賞雪,也許,只有自然之聲音最治愈人心。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還有文字,就像折子戲里面的,“這一段,且聽我悠悠地道來(lái)”。</p><p class="ql-block">11.30</p> <p class="ql-block">忽入隆冬。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">真的是冷了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">昨日迎著雨雪,看雪花飄落在樹上、屋頂上、樹葉上、衣襟里、帽子上……亦不覺得冷,反而有一種奇異的快樂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想到“千山鳥飛絕,萬(wàn)徑人蹤滅。孤舟蓑笠翁,獨(dú)釣寒江雪”,一人雪中獨(dú)釣,孤寒又奇崛,美得獨(dú)立而深刻。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">中國(guó)式的文字與山水畫,只有中國(guó)文人才能體會(huì)的意境。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">江海茫茫,唯余一舟一人,一大片的留白,美則美矣,余味無(wú)窮。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">亦想起張愛玲《惘然記》,“毛毛雨,像霧似的。”雨下著下著,變成雪粒、雪花飄落下來(lái),曼楨與世鈞,什么也不必說(shuō),只是覺得惘然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《惘然記》是看過(guò)的最喜歡的一篇小說(shuō),冬天,縮在被窩里看,亦想起叔惠,擔(dān)心翠芝的繡花鞋是不是弄臟,玄武湖上蕩舟,亦總在擔(dān)心,細(xì)膩而純粹的場(chǎng)景描寫,總令人難忘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">張愛玲真是洞察世事的天才,只是,晚景慘淡,真正孤獨(dú)的天才。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">世間涼薄亦溫暖,可能她并沒有體驗(yàn)過(guò)溫暖,只是在涼薄的世態(tài)人情中孤獨(dú)地過(guò)了一輩子,懂她的,不懂她的,又能如何?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬景凋敝,總會(huì)讓人想起那些溫暖的場(chǎng)景。冬日,老人坐在溫暖的陽(yáng)光下的打盹,腳下,亦躺著一只打盹的小狗,老人溫柔而慈祥,像一幅油畫,閃著奇異的光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冷,彈琴手冷,習(xí)字亦手冷,無(wú)處躲藏的冷,涼颼颼的,像潑一點(diǎn)點(diǎn)冷水,從頸脖里,慢慢地滲進(jìn)去,徹骨的寒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">時(shí)光老人來(lái)了,又走了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冷,冷,冷……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.1</p> <p class="ql-block">昨日大晴,今日又是陰天了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陰冷的天氣,總是各種懶,不想動(dòng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午前寫字,不在狀態(tài),后習(xí)琴,嘈嘈切切,更多是噪音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">只能看書,惟書最可親。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬日里,最適合圍爐取暖,然后拿一本書,看到瞌睡連連。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這節(jié)氣,不知不覺又到大雪。大雪不見大雪紛飛,倒是冷,冷得孤絕。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬日里亦適合看清冷的文字,寒氣森森的,空靈,幽獨(dú),就像在曠野里聽蕭聲,或是塤,越聽越幽遠(yuǎn),空前絕后。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">讀到納蘭的一闋詞,“遙知獨(dú)聽燈前雨,轉(zhuǎn)憶同看雪后山”,用毛筆寫了下來(lái),總覺得不夠好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">詞是好的,這是納蘭送給顧貞觀的一闋送別詞,離別后,燈前雨,只能獨(dú)聽,更添孤獨(dú)清冷的意味,又憶起雪后一同看山,千山暮雪,冷清中亦有溫暖之意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">納蘭深情,每次讀他的詞,總是別有一番滋味,他的詞境,婉約含蓄,郁而不發(fā),倒更似心較比干多一竅的黛玉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《紅樓夢(mèng)》中賈寶玉以納蘭為原型,估計(jì)二人性情亦有太多相似之處。那時(shí)讀紅樓,每每讀到好的詩(shī)詞詞句,便用本子記下來(lái),反復(fù)吟誦,最難熬的求學(xué)時(shí)光,便是詩(shī)詞相伴而熬過(guò)來(lái)的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">文字是心靈深處的一扇窗戶,當(dāng)一扇門緊閉的時(shí)候,總有另一扇窗,為你打開。</p><p class="ql-block">12.7</p> <p class="ql-block">午后,陽(yáng)光從窗外灑進(jìn)來(lái),淡淡的金色。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬日里的陽(yáng)光尤為珍貴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一個(gè)人靜靜地寫字,寫得忘記山川歲月,煙火人間。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">紙用完了,墨亦干了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">黃昏,如期而至。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">黃昏,總會(huì)有淡淡的愁涌上來(lái),糾纏著自己,便是什么事也不想做,什么話也不想說(shuō)了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">沉默,仿佛已成了固有的習(xí)慣,不喜歡人多熱鬧,亦不喜歡往熱鬧的地方扎堆,哪怕在人群中,亦是冷冷的,寧愿一個(gè)人在人群之外。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幼時(shí),家里親戚多,對(duì)人情冷暖,亦是冷眼旁觀,仿佛是一個(gè)局外人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人情本淡薄,亦不過(guò)是各種利益與價(jià)值的較量,不必參與,看著就好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">張充和書,“十分冷淡存知己,一曲微茫度此生?!鄙跏窍矚g,世事明滅如煙花寂,終了無(wú)痕跡。</p><p class="ql-block">12.11</p> <p class="ql-block">陽(yáng)光真是好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">卻也冷,冷得人不想動(dòng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">臨帖的時(shí)候,每一筆一劃都傾注深情,仿佛是自己的孩子,蹦蹦跳跳跑到紙上來(lái),也不說(shuō)話,只是穩(wěn)妥地安放著。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬日亦困倦,陽(yáng)光會(huì)將人熏得倦倦的,翻開書,便要瞌睡連連了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">時(shí)光亦靜止不動(dòng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每一年秋冬,皆會(huì)口腔潰瘍,嘴巴疼,不是驚天動(dòng)地地疼,卻總是諸般不適。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">無(wú)恙的日子真好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">疫情三年,并未終結(jié),或許某一天它就光顧了,以己之力,能否扛住?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">該來(lái)的終會(huì)來(lái),躲也躲不掉……</p><p class="ql-block">12.13</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬到江南秋未盡,樹樹皆秋色。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">下樓,樓下草木橙黃橘綠,丹楓紅遍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)光下,寒冷的風(fēng),清新、潔凈,藍(lán)天如洗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">曬太陽(yáng)的老人,倚在陽(yáng)光處,瞇著眼睛,滿臉慈祥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山茶花早已陸續(xù)開放,幾日前拾了幾片花瓣回家,夾在書中,雖其色褪去,依然能瞥見當(dāng)時(shí)的芳容。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)光下寫字,些許暖意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冷,縮進(jìn)了被窩看書。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">聽音樂,張宇樺唯美鋼琴曲,張宇樺的琴音不同于趙海洋,趙的憂郁而安靜,張的歡快,帶著生命的歡欣與喜悅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一樣美好。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">安靜的時(shí)候,聽的更多是趙海洋鋼琴曲,有一種時(shí)空穿越的錯(cuò)覺。那么干凈而略帶憂傷的曲調(diào),在房間里彌漫,一身詩(shī)意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">讀小禪《妙人》,“落花人獨(dú)立,遺世而孑然,一意孤行;寂寞空庭春欲晚,梨花滿地人俏立……”小禪正是妙人一枚,難以靜心之時(shí),翻開她的字,只數(shù)行,便覺得妙不可言了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“妙人在雨后發(fā)呆,聞新塵之味道,看蜘蛛結(jié)網(wǎng),看蜻蜓亂舞,心里也縱橫馳騁,阡陌里種滿奇花異草。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“囂煩塵世,獨(dú)自成行,不成林,只一個(gè)人。你讀或不讀我,賞或不賞我,都已習(xí)慣。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“發(fā)呆是妙人之更妙所在,無(wú)所思無(wú)所想,”玉蘭開了,薔薇開了,月亮爬上來(lái)了……茶微微地涼了?!?lt;/p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.14</p> <p class="ql-block">又是陽(yáng)光明媚的一天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)光四溢,一切靜好如初。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雖然冷,把自己裹成了一個(gè)粽子狀,也不出門,還好,沒有冷到哪里去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">起得甚晚,收拾著,就到了午時(shí)。不緊不慢地做飯。平時(shí),最不想煮菜,因一直懶散對(duì)待,免疫力下降,只得精心烹飪了,也沒有特別之處,只是多了一些蛋白質(zhì),依然清淡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">口腔潰瘍,折磨了好幾日,終于不疼了,一切都在向好的方面發(fā)展。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">身邊的人接二連三地陽(yáng)了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">等陽(yáng)的過(guò)程中。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)?還是不陽(yáng)呢?陽(yáng)倒不怕,得過(guò)了便過(guò)了這一關(guān)了。不陽(yáng),那倒是奇怪了,自身抵抗力有那么好嗎?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">慶幸,又一直忐忑中。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如今的狀態(tài),倒有點(diǎn)像是陽(yáng)人了,哪里也不去,坐臥不寧。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午前,書扇面,欲仿姜夔筆意,怎么也不像,韻味少了許多。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">小楷寫得甚少了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">撫琴,手凍,彈了幾曲,總不是自己理想中的樣子,因幾日前斷弦一次,且不敢壓弦,音不到位,只有等興致好時(shí)再練習(xí)吧。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生命終究脆弱,凡胎肉身,有時(shí)也會(huì)被看不見的病毒打敗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后,一室陽(yáng)光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">樓底下有犬吠聲,一聲聲地傳來(lái)……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.18</p> <p class="ql-block">晴冷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后,練琴,寫字。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">聽音樂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">真是靜,將這份靜融到字里,靜到亙古。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">很久沒這么悠閑了,可以什么也不干,什么也不想,只是靜靜地感受光陰的流逝。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天,那么藍(lán),像深邃的藍(lán)色的海洋,那么遼闊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后的陽(yáng)光,式微,日暮前的陽(yáng)光,昏黃,在干冷的風(fēng)中,有些慘淡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬日里的樹,是沉默的,什么也不說(shuō),只是站在那里,風(fēng)吹光了落葉,聽不見樹葉的沙沙作響,只有光禿禿的枝干,倔強(qiáng)地挺立著。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">已近歲末,每一年都是一樣的,一年又過(guò)去了,是的,又過(guò)去了,再也不會(huì)來(lái)了,像一個(gè)蒼涼而孤傲的手勢(shì)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冷,還是覺得冷……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.19</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">氣溫較昨日有所上升。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">臨了差不多一天帖。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">練琴一小會(huì)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">太陽(yáng)西沉,淡淡的陽(yáng)光,由金色轉(zhuǎn)為橙黃,“夕陽(yáng)無(wú)限好,只是近黃昏”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還是覺得冷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">居家已四時(shí),日子悠長(zhǎng)得像一首小詩(shī)。</p><p class="ql-block">突然間沒有了斗志。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">恢復(fù)了慢節(jié)奏的生活,看什么都是慢的,樓下的行人、車輛,還有偶爾傳來(lái)的孩童的歡笑聲,犬吠聲,還有煙花爆竹聲……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">快要過(guò)年了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">突然覺得很悵惘,心中堆積著各種難以言說(shuō)的情緒,欲說(shuō)還休。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每一年皆是如此。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">就像是得了一場(chǎng)病。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">醒過(guò)來(lái),又是春暖花開,姹紫嫣紅開遍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人生如夢(mèng),晃一晃就過(guò)去了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一切皆如泡沫,皆如幻影。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">想起了那些長(zhǎng)眠于青山之下的親人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">風(fēng)蕭蕭,再也聽不到他們的喁喁細(xì)語(yǔ)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">舊墳添新墳,早已掩于芳草之中。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生之于人,意何在兮?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.20</p> <p class="ql-block">沉迷于書法、古箏,好像忘了還有文字。</p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">安靜的時(shí)候,?偶爾寫寫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">懶,幾個(gè)月才編輯一次。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">文字與畫面,一定要追求唯美。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">哪怕煙火歲月,并非完美。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生活之美,往往在細(xì)微處,在不經(jīng)意之間。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">又將熬過(guò)一個(gè)寒冷的冬天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">這個(gè)冬天,有多少人永遠(yuǎn)地離開了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">生命本是一場(chǎng)旅行,哪怕曾經(jīng)精彩,絢爛無(wú)比。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">還是歸于寂靜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">始亦終,終亦始……</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">?</p><p class="ql-block">(后記)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冷,頭痛。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">午后,縮在被窩里編輯文字。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">編好了,頭依然痛。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">迷迷糊糊過(guò)了幾日。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陽(yáng)光已不見了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">手凍,打字更凍手。</p>