庭前牡丹開夢非夢 <p class="ql-block"> 春天百花盛開,唯有牡丹真國色!</p><p class="ql-block"> 庭前牡丹開了,就這么靜悄悄開了。依然艷麗,但它不屬于洛陽。</p><p class="ql-block"> 洛陽的牡丹會盛況震動世界,可小城里,這規(guī)模不大的庭前牡丹也會引來眾多的仰慕者。這些仰慕者總會吟起幾首人們耳熟能詳?shù)哪档ぴ妬怼?lt;/p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 劉禹錫的《賞牡丹》便是其一。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 庭前芍藥妖無格,池上芙蕖凈少情。</p><p class="ql-block"> 唯有牡丹真國色,花開時節(jié)動京城。</p> 《牡丹》<br><br> 唐·張又新<br><br> 牡丹一朵值千金,將謂從來色最深。<br> 今日滿欄開似雪,一生辜負(fù)看花心。 《牡丹》<br><br> 唐·皮日休<br><br> 落盡殘紅始吐芳,佳名喚作百花王。<br> 竟夸天下無雙艷,獨(dú)占人間第一香。 <p class="ql-block"> 《回中牡丹為雨所敗》</p><p class="ql-block"> 唐·李商隱</p><p class="ql-block"> 浪笑榴花不及春,先期零落更愁人。</p><p class="ql-block"> 玉盤迸淚傷心數(shù),錦瑟驚弦破夢頻。</p><p class="ql-block"> 萬里重陰非舊圃,一年生意屬流塵。</p><p class="ql-block"> 前溪舞罷君回顧,并覺今朝粉態(tài)新。</p> <p class="ql-block"> 《詠牡丹》</p><p class="ql-block"> 宋·陳與義</p><p class="ql-block"> 一自胡塵入漢關(guān),十年伊洛路漫漫。</p><p class="ql-block"> 青墩溪畔龍鐘客,獨(dú)立東風(fēng)看牡丹。</p> <p class="ql-block"> 《紅牡丹》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 唐代:王維</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 綠艷閑且靜,紅衣淺復(fù)深。</p><p class="ql-block"> 花心愁欲斷,春色豈知心。</p> <p class="ql-block"> 《戲題牡丹》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 唐·韓愈</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 幸自同開俱陰隱,何須相倚斗輕盈。</p><p class="ql-block"> 陵晨并作新妝面,對客偏含不語情。</p><p class="ql-block"> 雙燕無機(jī)還拂掠,游蜂多思正經(jīng)營。</p><p class="ql-block"> 長年是事皆拋盡,今日欄邊暫眼明。</p>