日韩精品中文字幕一区二区三区,国产免费一区二区三区在线观看,中文字幕一区二区三区,一区二区三区四区免费视频,国产免费一区二区三区免费视频,亚洲爆乳无码一区二区三区,成人精品视频一区二区三区,亚洲精品动漫免费二区,被几个领导玩弄一晚上

秋荷頌

清蓮居士

<p class="ql-block">攝于2001—2022年</p> <p class="ql-block">篇首語</p><p class="ql-block"> 遲公連方(清蓮居士)秋冬荷照 小序</p><p class="ql-block"> 周 德 豐</p><p class="ql-block"> 吾友遲連方君為專業(yè)攝影家,他對攝影藝術(shù)有獨到的理解,其精心所攝《秋后殘荷》,僅其一例。</p><p class="ql-block"> 居士愛蓮,既攝取"小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上頭″的春天之荷,也攝取"接天蓮葉無窮碧,映日荷花別樣紅″的盛夏之荷,還攝取"金風一過菡萏萎,滿塘秀色盡焦黃″的冷秋之荷。</p><p class="ql-block"> 居士的荷花照,乃是完整的系列作品。攝影家既喜荷花的孕育之美,亦喜其茂盛之美;尤重視其衰萎之美、殘缺之美。作品給人以生命過程的思索:萬物生生不息,周而復始,在有盛有衰的行程中,似可見生機的貫穿和永在。</p><p class="ql-block"> 《大易》曰:元、亨、利、貞?!肚吩?潛、見、飛、亢。佛云:生、住、異、滅。居士的系列荷花照,包括他用心拍照的殘荷照是符合生命哲學的大經(jīng)大法的。因此之故,其攝影作品是頗有沖擊力與震撼力的。</p><p class="ql-block"> 是為序。</p><p class="ql-block"> 庚子末辛丑初于南開</p><p class="ql-block">備注:此文作者是我的同學,南開大學哲學院教授,文中稱我為攝影家,吾不敢當也。立此存照。</p><p class="ql-block">又及:前幾年我的好幾位同學都為我的秋荷照賦詩填詞。我的手機因故障,致使許多詩詞丟失。這次幾位同學又補寫了詩詞多首,一并錄于其后。其中有張宗權(quán)以前寫過的一首,可惜他已經(jīng)離世,在此深表哀悼!</p> <p class="ql-block">  攝秋荷 一一周德豐</p><p class="ql-block">禮樂射御古藝精,</p><p class="ql-block">書繪雕攝今事通。</p><p class="ql-block">技中有道蘊哲理,</p><p class="ql-block">苦心孤詣出神明。</p> <p class="ql-block">  秋荷一一王仕魁</p><p class="ql-block"> 曾經(jīng)楚楚今瑟瑟,</p><p class="ql-block"> 陰陽輪轉(zhuǎn)奈如何?</p><p class="ql-block"> 順其自然方成道,</p><p class="ql-block"> 天地無私從心活。、</p> <p class="ql-block"> 荷幾何?誰識池中荷?滿眼盡驚鄂。秋風巧手裁,從此不寂寞。</p><p class="ql-block"> 一一王純才</p> <p class="ql-block">  趣 荷一一王純才</p><p class="ql-block">清雨長風歲月刀,</p><p class="ql-block">芙蓉化作柳絲條。</p><p class="ql-block">棄盡功名抱香逝,</p><p class="ql-block">冰心一壺自逍遙。</p> <p class="ql-block">  送 荷一一王純才</p><p class="ql-block">風送君遠行,紅妝緲無蹤。</p><p class="ql-block">待到黃昏后,何人來送卿?</p> <p class="ql-block">愛 荷一一王純才</p><p class="ql-block">昨日舞婆娑,引來客聲多。</p><p class="ql-block">今日君失碧 ,仍我眼中波。</p> <p class="ql-block">觀連方秋荷攝影有感 </p><p class="ql-block">于佩芬</p><p class="ql-block">秋荷莖葉盡蒼黃,</p><p class="ql-block">從容屹立碧水間。</p><p class="ql-block">共賞鏡中婆娑影,</p><p class="ql-block">祈盼重生待來年。</p> <p class="ql-block">傲 荷一一王純才</p><p class="ql-block">臥底泥污傲冰霜,</p><p class="ql-block">何懼前程有凄涼。</p><p class="ql-block">獨對西風迎遠客,</p><p class="ql-block">春雨歸來翠滿塘。</p> <p class="ql-block">  荷 陣一一王純才</p><p class="ql-block">橫塘霜冷摧年華,枯樹昏鴉噪晚霞。留得清白春常在,榮枯何必問人家。</p> <p class="ql-block"> 殘荷</p><p class="ql-block"> 周寶才</p><p class="ql-block">秋風颯颯送清涼,</p><p class="ql-block">殘荷搖曳亂池塘。</p><p class="ql-block">無須訴說風韻事,</p><p class="ql-block">洗盡鉛華心亦暢。</p> <p class="ql-block">  荷 訴一一王純才</p><p class="ql-block">行單影只坐黃昏,</p><p class="ql-block">月下誰憐荷尚存。</p><p class="ql-block">萬井人煙已遠去,</p><p class="ql-block">玉環(huán)何時再逢君。</p> <p class="ql-block"> 荷也月也?一一王純才</p><p class="ql-block">亦圓半圓費爾猜,疑是玉盤墜瑤臺。零落春泥不開口,只緣凌波會重來。</p> <p class="ql-block">醉 荷一一王純才</p><p class="ql-block">莫道一生幾多愁,</p><p class="ql-block">欲醉何妨一醉休。</p><p class="ql-block">翠減紅衰隨他去,</p><p class="ql-block">何必人前總低頭。</p> <p class="ql-block">  孤 荷一一王純才</p><p class="ql-block">憐君清瘦傲蒼穹,斂盡鉛華入寒冬。誰嘆今朝零落去,來日滿園別樣紅。</p> <p class="ql-block">  題《秋荷》一一王仕魁</p><p class="ql-block"> 白駒過隙勝似電,</p><p class="ql-block"> 百年萬日受熬煎。</p><p class="ql-block"> 但能心平如凈水,</p><p class="ql-block"> 坐看煙云過江帆。</p> <p class="ql-block">殘荷冰雪一一周德豐</p><p class="ql-block">寂寞覯孤枝,冷落若含悲。</p><p class="ql-block">冰雪猶未化,寒風仍勁吹。</p> <p class="ql-block">殘荷 劉佳宗</p><p class="ql-block">秋去冬來顯荒涼,</p><p class="ql-block">片片殘荷亂池塘。</p><p class="ql-block">凋零也是四季景,</p><p class="ql-block">且待來年花怒放。</p> <p class="ql-block">雪中秋荷一一周德豐</p><p class="ql-block">此卉有根性,嚴霜不可摧。</p><p class="ql-block">地氣有暖意,暗暗滋荷蕖。</p> <p class="ql-block">桂枝香 秋荷 一王仕魁</p><p class="ql-block"> 深秋荷鄉(xiāng)。正蓮葉凋零,滿目清涼。金風勁掃水面,莖桿尤剛。攝影三寶立岸邊,背西風、霞照影長。殘片輕搖,蓬頭低垂,籽落碧塘。</p><p class="ql-block"> 憶往昔,敦熙吟唱。喜出淤不染,豈可輕蕩。楚楚競秀,蜂蝶翻飛其旁。蕓蕓眾生任起落,順自然、何關(guān)情長。荷香藕脆,雖斷絲連余韻悠揚。</p> <p class="ql-block">秋荷情一一張宗權(quán)(已故)</p><p class="ql-block">用心攝美景,激情賦詩文;</p><p class="ql-block">唱和抒心意,群友賞佳篇。</p> <p class="ql-block">結(jié)束語</p><p class="ql-block"> 秋荷頌</p><p class="ql-block"> 一一遲連方</p><p class="ql-block"> 秋日的荷塘一片蕭瑟,宋人周敦頤“獨愛蓮之出淤泥而不染”,自然也包括秋荷。</p><p class="ql-block"> 秋來了,草木皆枯,焉能獨留荷乎?蓮蓬低頭,荷葉彎腰,晨光鋪灑,金光燦燦,何殘之有?</p><p class="ql-block"> 我愛冬之窗冰花,春之梅,夏之荷,于秋之荷亦甚之。</p><p class="ql-block"> 多年以來,我常常背上一相機一鏡頭一腳架于秋風中徜徉在荷塘之畔,一張又一張地記錄下秋荷之態(tài)。</p><p class="ql-block"> 他們或垂于水面,或匍匐水中,更有荷之莖稈露出水面,其倒影婆娑。我感嘆荷塘中的每一支秋荷,他們都曾經(jīng)年輕過,美麗過,燦爛過。他們依然“可遠觀而不可褻玩焉”。我贊美秋荷的風骨、秋荷的優(yōu)雅。吾觀百花,有如荷之一生之美哉壯哉的嗎?</p><p class="ql-block"> 任何生命無論存在多久都不過一瞬,如白駒過隙。古詩云:生年不滿百,常懷千歲憂,晝短夜苦長,何不秉燭夜游。人生百年與之荷花無異,正所謂人生一世草木一秋。</p><p class="ql-block"> 人生苦短,緣何為了一點私利與他人爭來斗去,把本不屬于己的千方百計納于私藏。到頭來損人不利己,一個竹籃子而已。何樂之有。</p><p class="ql-block"> 蘇軾曰:“夫天地之間物各有主,茍非吾之所有,雖一毫而莫取,惟江上之清風與山間之明月,耳得之而為聲,目遇之而成色,取之無禁,用之不竭,是造物者之無盡藏也?!?lt;/p><p class="ql-block"> 秋走了,冬來了,春天不遠了。</p><p class="ql-block"> 攝影 制片:遲連方</p>