中國歷史上最高水平的40首詩詞!寫盡世情,寫盡古今。再賞中國詩詞巔峰之美鴻潤 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">攝影出鏡:鴻潤</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">編輯制作:鴻潤</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span></span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>01、《沁園春,雪》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">毛澤東</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">北國風(fēng)光,千里冰封,萬里雪飄。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">望長城內(nèi)外,惟余莽莽;</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">大河上下,頓失滔滔。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">山舞銀蛇,原馳蠟象,欲與天公試比高。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">須晴日,看紅裝素裹,分外妖嬈。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">江山如此多嬌,引無數(shù)英雄競折腰。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">惜秦皇漢武,略輸文采;</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">唐宗宋祖,稍遜風(fēng)騷。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">一代天驕,成吉思汗,只識彎弓射大雕。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">俱往矣,數(shù)風(fēng)流人物,還看今朝。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">每次讀來都仿佛又回到了那個戰(zhàn)火紛飛的年代,又看到了那個指點江山的偉人,不由地沉醉于那種豪放的風(fēng)格、磅礴的氣勢、深遠(yuǎn)的意境、廣闊的胸懷。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>02.《虞美人》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南唐,李煜</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">春花秋月何時了,往事知多少!小樓昨夜又東風(fēng),故國不堪回首月明中。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">雕欄玉砌應(yīng)猶在,只是朱顏改。問君能有幾多愁?恰似一江春水向東流。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《虞美人》是李煜的代表作,也是李后主的絕命詞。它充滿悲恨凄楚的感情色彩,其感情之深厚、強(qiáng)烈,真如滔滔江水,大有不顧一切,沖決而出之勢。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>03.《水調(diào)歌頭》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">北宋,蘇軾</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">丙辰中秋,歡飲達(dá)旦,大醉,作此篇,兼懷子由。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">明月幾時有,把酒問青天。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">不知天上宮闕,今夕是何年?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">我欲乘風(fēng)歸去,又恐瓊樓玉宇,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">高處不勝寒。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">起舞弄清影,何似在人間!</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">轉(zhuǎn)朱閣,低綺戶,照無眠。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">不應(yīng)有恨,何事長向別時圓?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">人有悲歡離合,月有陰晴圓缺,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">此事古難全。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">但愿人長久,千里共嬋娟。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">此詞上片望月, 既懷逸興壯思,而又腳踏實地,自具雅量高致。下片懷人,由中秋的圓月聯(lián)想到人間的離別,同時感念人生的離合無常。全詞可謂設(shè)景清麗雄闊。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>04.《天凈沙,秋思》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">元,馬致遠(yuǎn)</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">枯藤老樹昏鴉,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">小橋流水人家,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">古道西風(fēng)瘦馬。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">夕陽西下,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">斷腸人在天涯。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">短短28字,意蘊深遠(yuǎn),結(jié)構(gòu)精巧,平仄起伏,頓挫有致,音韻鏗鏘,直貫靈心,歷來被推崇為描寫自然的佳作,堪稱“秋思之祖”。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>05.《念奴嬌·赤壁懷古》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">北宋 ·蘇軾</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">大江東去,浪淘盡。千古風(fēng)流人物。故壘西邊,人道是,三國周郎赤壁。亂石穿空,驚濤拍岸,卷起千堆雪。江山如畫,一時多少豪杰!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">遙想公瑾當(dāng)年,小喬初嫁了,雄姿英發(fā),羽扇綸巾,談笑間,檣櫓灰飛煙滅。故國神游,多情應(yīng)笑我,早生華發(fā)。人生如夢,一樽還酹江月。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詞感慨古今,雄渾蒼涼,大氣磅礴,把人們帶入江山如畫、奇?zhèn)バ蹓训木吧蜕铄錈o比的歷史沉思中</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>06.《靜夜思》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐,李白</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">床前明月光,疑是地上霜。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">舉頭望明月,低頭思故鄉(xiāng)。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 短短四句詩,寫得清新樸素。它的構(gòu)思是細(xì)致而深曲的,但卻又是脫口吟成、渾然無跡的。從這里,我們不難領(lǐng)會到李白絕句的自然、“無意于工而無不工”的妙境。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>07.《永遇樂, 京口北固亭懷古》 南宋,辛棄疾</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">千古江山,英雄無覓,孫仲謀處。舞榭歌臺,風(fēng)流總被,雨打風(fēng)吹去。斜陽草樹,尋常巷陌,人道寄奴曾住。想當(dāng)年,金戈鐵馬,氣吞萬里如虎。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">元嘉草草,封狼居胥,贏得倉皇北顧。四十三年,望中猶記,烽火揚州路??煽盎厥祝鹭傡粝?,一片神鴉社鼓。憑誰問:廉頗老矣,尚能飯否?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 同屬豪放派,與蘇軾相比,辛棄疾少了一份曠達(dá)、一份雄邁,多了幾許悲涼、幾許蒼勁。全詞基調(diào)雖是豪放,卻流淌著一股濃郁的悲涼、惆悵之情。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>08. 《飲酒》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">東晉,陶淵明</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">結(jié)廬在人境,而無車馬喧。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">問君何能爾? 心遠(yuǎn)地自偏。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">采菊東籬下,悠然見南山。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">山氣日夕佳,飛鳥相與還。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">此中有真意,欲辨已忘言。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">前四句平易如口語,其實結(jié)構(gòu)非常嚴(yán)密。第一句平平道出,第二句轉(zhuǎn)折,第三句承上發(fā)問,第四句回答作結(jié)。高明在這種結(jié)構(gòu)毫無生硬的人為痕跡。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>09.《登高》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐,杜甫</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">風(fēng)急天高猿嘯哀,渚清沙白鳥飛回。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">無邊落木蕭蕭下,不盡長江滾滾來。 </span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">萬里悲秋常作客,百年多病獨登臺。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 艱難苦恨繁霜鬢,潦倒新停濁酒杯。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 前兩聯(lián)寫登高聞見之景,后兩聯(lián)抒登高感觸之情。由情選景,富情于景,渾然一體,充分表達(dá)了詩人長年飄泊、憂國傷時、老病孤愁的復(fù)雜感情。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>10.《臨江仙,滾滾長江東逝水》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 明。楊慎</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">滾滾長江東逝水,浪花淘盡英雄。是非成敗轉(zhuǎn)頭空。青山依舊在,幾度夕陽紅。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 白發(fā)漁樵江渚上,慣看秋月春風(fēng)。一壺濁酒喜相逢。古今多少事,都付笑談中。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 開篇從大處落筆,切入歷史的宏流,四、五句在景語中富哲理、意境深遙,這首詞用來概括《三國演義》的主題恰到好處。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>11.《江南春》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,杜牧</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">千里鶯啼綠映紅,水村山郭酒旗風(fēng)。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">南朝四百八十寺,多少樓臺煙雨中。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">詩人以極具概括性的語言為我們描繪了一幅生動形象而又有氣魄的江南春畫卷。既寫出了江南春景的豐富多彩,也寫出了它的廣闊、深邃和迷離。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>12.《黃鶴樓》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,崔顥</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">昔人已乘黃鶴去,此地空余黃鶴樓。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">黃鶴一去不復(fù)返,白云千載空悠悠。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">晴川歷歷漢陽樹,芳草萋萋鸚鵡洲。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">日暮鄉(xiāng)關(guān)何處是? 煙波江上使人愁。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詩是吊古懷鄉(xiāng)之佳作, 詩以豐富的想象力將讀者引入遠(yuǎn)古,又回到現(xiàn)實種種情思和自然景色交融在一起,有誰能不感到它的凄婉蒼涼。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">?13.《菩薩蠻, 書江西造口壁》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南宋,辛棄疾</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">郁孤臺下清江水,中間多少行人淚?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">西北望長安,可憐無數(shù)山。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">青山遮不住,畢竟東流去。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">江晚正愁余,山深聞鷓鴣。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">此首《菩薩蠻》,用極高明之比興藝術(shù),寫極深沉之愛國情,思,無愧為詞中瑰寶。梁啟超云:“《菩薩蠻》如此大聲鏜韉,未曾有也?!?lt;/span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>14.《關(guān)雎》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">先秦·佚名</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">關(guān)關(guān)雎鳩,在河之洲。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">窈窕淑女,君子好述。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">參差荇菜,左右流之。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">窈窕淑女,寤寐求之。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">求之不得,寤寐思服。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">悠哉悠哉,輾轉(zhuǎn)反側(cè)。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">參差荇菜,左右采之。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">窈窕淑女,琴瑟友之。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">參差荇菜,左右筆之。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">窈窕淑女,鐘鼓樂之。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《關(guān)雎》是《詩經(jīng)》首篇,它是反映一個青年對一位容貌美麗姑娘的愛慕和追求,寫他求而不得的痛苦和想象求而得之的喜悅,是我國愛情詩之祖。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>15.《聲聲慢》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">宋,李清照</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">尋尋覓覓,冷冷清清,凄凄慘慘戚戚。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">乍暖還寒時候,最難將息。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">三杯兩盞淡酒,怎敵他、晚來風(fēng)急?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">雁過也,正傷心,卻是舊時相識。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">滿地黃花堆積,憔悴損,如今有誰堪摘?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">守著窗兒,獨自怎生得黑?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">梧桐更兼細(xì)雨,到黃昏、點點滴滴。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">這次第,怎一個愁字了得?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">走句一連用七組疊詞,極富音樂美,讀起來有一種大珠小珠落玉盤的感覺。只覺齒舌音來回反復(fù)吟唱,徘徊低迷,一種莫名其妙的愁緒在心頭和空氣中彌漫開來,久久不散。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>16.《出塞》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,王昌齡</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">秦時明月漢時關(guān),萬里長征人未還。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">但使龍城飛將在,不教胡馬度陰山。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首《出塞》,除具有一般邊塞詩那種激越的詩情、氣勢外,還很注意語言的精美,并善于插入細(xì)節(jié)的描寫,醞釀詩情,勾勒形象,因而能夠神完氣足,含蓄不盡。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>17.《行路難》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,李白</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">金樽清酒斗十千,玉盤珍饈直萬錢。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">停杯投箸不能食,撥劍四顧心茫然。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">欲渡黃河冰塞川,將登太行雪暗天。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">閑來垂釣坐溪上,忽復(fù)乘舟夢日邊。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">行路難,行路難,多歧路,今安在。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">長風(fēng)破浪會有時,直掛云帆濟(jì)滄海。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詩跳蕩縱橫, 百步九折地揭示了詩人感情的激蕩起伏、復(fù)雜變化。詩中跌宕起伏的感情,跳躍式的思維,以及高昂的氣勢,使它成為后人稱頌的千古名篇。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>18.《錦瑟》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,李商隱</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">錦瑟無端五十弦,一弦一柱思華年。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">莊生曉夢迷蝴蝶,望帝春心托杜鵑。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">滄海月明珠有淚,藍(lán)田日暖玉生煙。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">此情可待成追憶,只是當(dāng)時已憫然。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">詩人大量借用莊生夢蝶,杜鵑啼血等典故,采用比興手法,運用聯(lián)想與想象,把聽覺感受,轉(zhuǎn)化為視覺形象,以片段意象的組合,創(chuàng)造朦朧的境界,從而傳達(dá)其真摯濃烈而又幽約深曲的深思。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>19.《江城子,乙卯正月二十日夜記夢》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">北宋,蘇軾</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">十年生死兩茫茫,不思量,自難忘。千里孤墳,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">無處話凄涼??v使相逢應(yīng)不識,塵滿面,鬢如霜。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">夜來幽夢忽還鄉(xiāng),小軒窗,正梳妝,相顧無言,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">惟有淚千行。料得年年腸斷處,明月夜,短松岡。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這是蘇軾為悼念原配妻子王弗而寫的悼亡詞。詞中采用白描手法,出語如話家常,卻字字從肺腑鏤出,自然而又深刻,平淡中寄寓著真淳。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>20. 《蜀相》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,杜甫</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">丞相祠堂何處尋?錦官城外柏森森。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">映階碧草自春色,隔葉黃鸝空好音。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">三顧頻煩天下計,兩朝開濟(jì)老臣心。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">出師未捷身先死,長使英雄淚滿襟。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《蜀相》對于壯志未酬者,它既是頌辭,又是挽歌,一詩囊括歷史,融匯古今,語言凝煉而內(nèi)涵豐富。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>21.《蒹葭》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">先秦·佚名</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 蒹葭蒼蒼,白露為霜。所謂伊人,在水一方。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">溯洄從之,道阻且長溯游從之,宛在水中央。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">蒹葭萋萋,白露未晞。所謂伊人,在水之湄。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">溯洄從之,道阻且躋溯游從之,宛在水中坻。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">蒹葭采采,白露未已。所謂伊人,在水之埃。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">溯洄從之,道阻且右溯游從之,宛在水中沚。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詩最有價值意義、最令人共鳴的東西,不是抒情主人公的追求和失落,而是他所創(chuàng)造的“在水一方”——可望難即這一具有普遍意義的藝術(shù)意境。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>22.《龜雖壽》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 東漢,曹操</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">神龜雖壽,猶有竟時。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">塍蛇乘霧,終為土灰。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">老驥伏櫪,志在千里;</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">烈士暮年,壯心不已。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">盈縮之期,不但在天;</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">養(yǎng)怡之福,可得永年。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">幸甚至哉! 歌以詠志。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 詩中融哲理思考、慷慨激情和藝術(shù)形象于一爐,表現(xiàn)了老當(dāng)益壯、積極進(jìn)取的人生態(tài)度。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>23. 《登幽州臺歌》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐.陳子昂</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">前不見古人,后不見來者。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">念天地之悠悠,獨愴然而涕下!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 上兩句俯仰古今,寫出時間綿長;第三句登樓眺望,寫出空間遼闊。在廣闊無垠的背景中,第四句描繪了詩人悲哀苦悶的情緒,兩相映照,分外動人。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>24.《滿江紅》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 宋,岳飛</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">怒發(fā)沖冠,憑闌處,瀟瀟雨歇。抬望眼,仰天長嘯,壯懷激烈。三十功名塵與土,八千里路云和月。莫等閑,白了少年頭,空悲切</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 靖康恥,猶未雪; 臣子恨,何時滅?駕長車,踏破賀蘭山缺。壯志饑餐胡虜肉,笑談渴飲匈奴血。待從頭,收拾舊山河,朝天闕!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 岳飛工詩詞,雖留傳極少,但這首滿江紅英勇而悲壯,深為人們所喜愛,它真實、充分地反映了岳飛精忠報國、一腔熱血的英雄氣概。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>25.《楓橋夜泊》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐·張繼</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">月落烏啼霜滿天,江楓漁火對愁眠。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">姑蘇城外寒山寺,夜半鐘聲到客船。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 詩人用最具詩意的語言構(gòu)造出一個清幽寂遠(yuǎn)的意境:江畔秋夜?jié)O火點點,羈旅客子臥聞靜夜鐘聲。所有景物的挑選都獨具慧眼:一靜一動、一明一暗、江邊岸上,景物的搭配與人物的心情達(dá)到了高度的默契與交融。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>26.《如夢令,昨夜雨疏風(fēng)驟》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 宋,李清照</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">昨夜雨疏風(fēng)驟,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">濃睡不消殘酒。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">試問卷簾人,</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">卻道海棠依舊。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">知否,知否? </span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">應(yīng)是綠肥紅瘦。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首小令寫得曲折委婉, 極有層次。詞人因惜花而痛飲,因情知花謝卻又抱一絲僥幸心理而“試問”,因不相信“卷簾人”的回答而再次反問,如此層層轉(zhuǎn)折,步步深入,將惜花之情表達(dá)得搖曳多姿。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>27.《春望》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐,杜甫</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">國破山河在,城春草木深。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">感時花濺淚,恨別鳥驚心。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">烽火連三月,家書抵萬金。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">白頭搔更短,渾欲不勝簪。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詩反映了詩人熱愛國家、眷念家人的美好情操,意脈貫通而不平直,情景兼具而不游離,感情強(qiáng)烈而不淺露,內(nèi)容豐富而不蕪雜,格律嚴(yán)謹(jǐn)而不板滯。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>28.《相思》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,王維</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">紅豆生南國,春來發(fā)幾枝?</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">愿君多采擷,此物最相思。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 全詩情調(diào)健美高雅,懷思飽滿奔放,語言樸素?zé)o華,韻律和諧柔美,感情真摯,具有淳樸深厚之美。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>29.《涼州詞》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,王翰</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">葡萄美酒夜光杯,欲飲琵琶馬上催。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">醉臥沙場君莫笑,古來征戰(zhàn)幾人回。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">詩人以飽蘸激情的筆觸定下這開篇的“葡萄美酒夜光杯”,猶如突然間拉開帷幕,在人們的眼前展現(xiàn)出五光十色、琳瑯滿目、酒香四溢的盛大筵席。這景象使人驚喜、興奮,為全詩的抒情創(chuàng)造了氣氛,定下了基調(diào)。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>30.《回鄉(xiāng)偶書》(其一)</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,賀知章</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">少小離家老大回,鄉(xiāng)音無改鬢毛衰。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">兒童相見不相識,笑問客從何處來。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">全詩二十八個字中無一生僻字,不用一個典故,都是家常話。但并不是一覽無余,它寄寓著可以供人反復(fù)咀嚼,反復(fù)尋味,層層追索,層層補充的情致。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>31.《過零丁洋》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南宋,文天祥</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">辛苦遭逢起一經(jīng),干戈寥落四周星。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">山河破碎風(fēng)飄絮,身世浮沉雨打萍。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">惶恐灘頭說惶恐,零丁洋里嘆零丁。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">人生自古誰無死,留取丹心照汗青。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">本詩開頭,回顧身世。尾聯(lián)卻一筆宕開:“人生自古誰無死?留取丹心照汗青!”以磅礴的氣勢、高亢的情調(diào)收東全篇。全詩格調(diào)沉郁悲壯,浩然正氣貫長虹,確是一首偉大愛國主義詩篇。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>32.《江雪》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">唐,柳宗元</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">千山鳥飛絕,萬徑人蹤滅。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">孤舟蓑笠翁,獨釣寒江雪。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">詩用具體而細(xì)致的手法來摹寫背景,用遠(yuǎn)距離畫面來描寫主要形象;精雕細(xì)琢和極度的夸張概括,錯綜地統(tǒng)一在一首詩里,是這首山水小詩獨有的藝術(shù)特色。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>33.《白雪歌送武判官歸京》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐,岑參</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">北風(fēng)卷地白草折,胡天八月即飛雪。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">忽如一夜春風(fēng)來,千樹萬樹梨花開。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">散入珠簾濕羅幕,狐裘不暖錦衾薄。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">將軍角弓不得控,都護(hù)鐵衣冷難著。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">瀚海闌千百丈冰,愁云慘淡萬里凝。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">中軍置酒飲歸客,胡琴琵琶與羌笛。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">紛紛暮雪下轅門,風(fēng)掣紅旗凍不翻。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">輪臺東門送君去,去時雪滿天山路。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">山回路轉(zhuǎn)不見君,雪上空留馬行處。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 此詩是岑參在輪臺寫的一首送別詩,色彩瑰麗浪漫,氣勢渾然磅礴,描繪了祖國西北邊塞的壯麗景色。全詩內(nèi)涵豐富,意境鮮明獨特,具有極強(qiáng)的藝術(shù)感染力。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>34.《歸園田居》(其一)</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 東晉,陶淵明</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">少無適俗韻,性本愛丘山。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">誤落塵網(wǎng)中,一去三十年。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">羈烏戀舊林,池魚思故淵。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">開荒南野際,守拙歸園田。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">方宅十余畝,草屋八九間。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">榆柳蔭后檐,桃李羅堂前。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">曖曖遠(yuǎn)人村,依依墟里煙。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">狗吠深巷中,雞鳴桑樹顛。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">戶庭無塵雜,虛室有余閑。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">久在樊籠里,復(fù)得返自然。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 此詩抒發(fā)了作者辭官歸隱后的愉快心情和鄉(xiāng)居樂趣,同時又隱含了對官場黑暗腐敗的生活的厭惡之感,表現(xiàn)了作者不愿同流合污,為保持完整的人格和高尚的情操而甘受田間生活的艱辛。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>35.《陋室銘》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐。劉禹錫</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 山不在高,有仙則名。水不在深,有龍則靈。斯是陋室,惟吾德馨。苔痕上階綠,草色入簾青。談笑有鴻儒,往來無白丁??梢哉{(diào)素琴,閱金經(jīng)。無絲竹之亂耳,無案牘之勞形。南陽諸葛廬,西蜀子云亭。孔子云:何陋之有?</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 作者托物言志,借陋室之名行歌頌道德品質(zhì)之實,表達(dá)出室主人高潔傲岸的節(jié)操和安貧樂道的情趣。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>36《敕勒歌》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">南北朝·樂府詩集</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">敕勒川,陰山下。天似穹廬,籠蓋四野。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">天蒼蒼,野茫茫。風(fēng)吹草低見牛羊。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這是一首敕勒人唱的民歌,它歌唱了大草原的景色和游牧民族的生活,全詩具有北朝民歌所特有的明朗豪爽的風(fēng)格,境界開闊,音調(diào)雄壯,語言明白如話,藝術(shù)概括力極強(qiáng)。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>37.《愛蓮說》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">北宋。周敦頤</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">水陸草木之花,可愛者甚著。晉陶淵明獨愛菊。自李唐來,世人盛愛牡丹。予獨愛蓮之出淤泥而不染,灌清漣而不妖,中通外直,不蔓不枝,香遠(yuǎn)益清,亭亭凈植,可遠(yuǎn)觀而不可褻玩焉。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 予謂菊,花之隱逸者也;牡丹,花之富貴者也;蓮,花之君子者也。噫!菊之愛,陶后鮮有聞。蓮之愛,同子者何人?牡丹之愛,宜乎眾矣!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 作者通過對篷花的愛慕與禮贊,表明自己對美好理想的憧憬,對高尚情操的崇奉,對庸劣世態(tài)的憎惡。用花進(jìn)行比喻,讓花的特性喻人,雖平淡,但比喻帖切,意味深長。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>38.《梅》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">宋.王安石</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">墻角數(shù)枝梅,凌寒獨自開。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 遙知不是雪,為有暗香來。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">首二句寫墻角梅花不懼嚴(yán)寒, 傲然獨放,末二句寫梅花潔白鮮艷,香氣遠(yuǎn)布,贊頌了梅花的風(fēng)度和品格。詩人用雪喻梅的冰清玉潔,又用“暗香”點出梅勝于雪,說明堅強(qiáng)高潔的人格所具有的魅力。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>39. 《琵琶行》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐。白居易</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">潯陽江頭夜送客,楓葉荻花秋瑟瑟。主人下馬客在船,舉酒欲飲無管弦。醉不成歡慘將別,別時茫茫江浸月。忽聞水上琵琶聲,主人忘歸客不發(fā)。尋聲暗問彈者誰,琵琶聲停欲語遲。移船相近邀相見,添酒回?zé)糁亻_宴。千呼萬喚始出來,猶抱琵琶半遮面。轉(zhuǎn)軸撥弦三兩聲,未成曲調(diào)先有情。弦弦掩抑聲聲思,似訴平生不得志。低眉信手續(xù)續(xù)彈,說盡心中無限事。輕攏慢捻抹復(fù)挑,初為《霓裳》后《六幺》大弦嘈嘈如急雨,小弦切切如私語。嘈嘈切切錯雜彈,大珠小珠落玉盤。間關(guān)鶯語花底滑,幽咽泉流冰下難。冰泉冷澀弦凝絕,凝絕不通聲暫歇。別有幽愁暗恨生,此時無聲勝有聲。銀瓶乍破水漿進(jìn),鐵騎突出刀槍鳴。曲終收撥當(dāng)心畫,四弦一聲如裂帛。東船西舫悄無言,唯見江心秋月白。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 沉吟放撥插弦中,整頓衣裳起斂容。自言本是京城女,家在蝦蟆陵下住。十三學(xué)得琵琶成,名屬教坊第一部。曲罷曾教善才服,妝成每被秋娘妒。五陵年少爭纏頭,一曲紅綃不知數(shù)。鈿頭銀篦擊節(jié)碎,血色羅裙翻酒污。今年歡笑復(fù)明年,秋月春風(fēng)等閑度。弟走從軍阿姨死,暮去朝來顏色故。門前冷落鞍馬稀,老大嫁作商人婦。商人重利輕別離,前月浮梁買茶去。去來江口守空船,繞船月明江水寒。夜深忽夢少年事,夢啼妝淚紅闌干。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">我聞琵琶已嘆息,又聞此語重唧唧。同是天涯淪落人,相逢何必曾相識!我從去年辭帝京,謫居臥病潯陽城。潯陽地僻無音樂,終歲不聞絲竹聲。住近湓江地低濕,黃蘆苦竹繞宅生。其間旦暮聞何物?杜鵑啼血猿哀鳴。春江花朝秋月夜,往往取酒還獨傾。豈無山歌與村笛,嘔啞嘲哳難為聽。今夜聞君琵琶語,如聽仙樂耳暫明。莫辭更坐彈一曲,為君翻作《琵琶行</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">感我此言良久立,卻坐促弦弦轉(zhuǎn)急。凄凄不似向前聲,滿座重聞皆掩泣。座中泣下誰最多?江州司馬青衫濕。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">這首詩的藝 術(shù)性很高,其一,他把歌詠者與被歌詠者的思想感情融二為一;其二,詩中的寫景物、寫音樂,手段都極其高超,而且又都和寫身世、抒悲慨緊密結(jié)合,氣氛一致,使作品自始至終浸沉在一種悲涼哀怨的氛圍里。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor">?</span>40.《送杜少府之任蜀州》</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 唐,王勃</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">城闕輔三秦,風(fēng)煙望五津。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">與君離別意,同是宦游人。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">海內(nèi)存知己,天涯若比鄰。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">無為在歧路,兒女共沾巾。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">全詩開合頓挫, 氣脈流通,意境曠達(dá)。詩中的悲涼凄愴之氣,音調(diào)明快爽朗,語言清新高遠(yuǎn),內(nèi)容獨樹碑石。此詩一洗往昔送別詩中悲苦纏綿之態(tài),體現(xiàn)出詩人高遠(yuǎn)的志向、豁達(dá)的情趣和曠達(dá)的胸懷。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p>